zaterdag 8 februari 2025

Even terugkijken naar hoe ik er 4 jaar geleden voor stond.

 Op 1 maart is het vier jaar geleden dat ik dit huis betrok. 
Dat was een verdrietige tijd, omdat ik na 15 jaar huwelijk en 20 jaar relatie was gescheiden van mijn man.

Natuurlijk was ik enorm blij met dit huis. Het was eigenlijk mijn droomhuis. Een jaren '20 woning, met veel details uit die tijd bewaard. Zoals de paneeldeuren met ruitjes, de openslaande tuindeuren, de granitovloer in de gang, de originele trap naar boven. Ga zo maar door. Een houtkachel en een heerlijke diepe tuin met zowel schaduw als zonplekken. Het is een twee onder één kapje in een fijne straat.

Ik huur dit huis en in het begin dacht ik vaak, kon ik het maar kopen.

Na 4 jaar heb ik ook de vele voordelen ontdekt van het huren en vind ik het heel fijn dat ik niet iedere cent in de aanschaf van een nieuwe woning heb hoeven steken. Ik ben nu 60 en het hebben van een pensioenpotje is een grote geruststelling met het oog op de toekomstige pensionado tijd.

Toch moest ik erg wennen aan het alleen wonen. Niet zozeer wat je vaak hoort dat je alleen thuiskomt, of alleen wakker wordt en alleen de dag afsluit. Maar meer het gevoel van; heb ik alles wel onder controle. Is alles goed geregeld, ben ik niets vergeten. Alles komt tenslotte op jezelf neer en je kan niet vragen 'regel jij dát?' of overleggen 'wat zullen we doen?' Je moet echt zonder zijwieltjes leren fietsen.

Ja, dat vond ik aanvankelijk wel spannend.

Het inrichten van het huis, de tuin bedenken, je vakantie uitzoeken, dat was dan weer heerlijk om helemaal zelf te kunnen bepalen. Al die jaren rekening houden met de vakantievoorkeur van de ander. Ik ging nu fijn in voor- en na-seizoen en bespaarde daar zoveel mee, dat er ook nog overbleef voor midweekje ergens in het jaar. Ik ging een keer met mijn volwassen kinderen op vakantie. We hebben het er nog over. Dat werd zo'n bijzondere vakantie! Onbetaalbaar.

Toen het 'alleen' gevoel begon te slijten merkte ik ook een fijne rustige vrijheid. Bewegingsvrijheid, leefstijlvrijheid, financiele vrijheid. Ik ben een dag meer gaan werken en heb de trein ontdekt als vervoersmiddel voor woon-werk verkeer. Mijn leven ziet er volkomen anders uit. Ik had het zelf niet zo kunnen bedenken..

Ik ben heel zuinig op dit leven. Ik voel me zo thuis in dit lieve huis, geniet van mijn baan en mijn familie en vrienden. Ik vind het stiekem heel lekker dat ik voor mijn salaris werk om er volkomen van te kunnen leven. Dat heeft me sterk gemaakt. Het is goed zo. Dat had ik 4 jaar geleden niet gedacht. Toen leek alles zo grijs. Ik was zo gebroken dat ik dacht dat ik nooit meer helemaal heel zou kunnen zijn. Maar ook dat is niet waar. Je heelt weer.

Dus, voor wie dit leest en je zit in zo'n afschuwelijke situatie. Het komt goed. De Engelsen hebben er gezegde voor. It feels like a kidneystone, but it will pass... echt waar.



zondag 2 februari 2025

Lekker bespaard! En deze kan jij ook.

 Afgelopen week ben ik maar eens in de wereld van internet + tv contracten gedoken. Net als ieder ander weldenkend mens heb ik daar van nature helemaal geen zin in.

Maar de tijd was mijn motivatie, omdat de 2 jarige contracten die ik op deze 'levensbehoeften' had afgesloten op 3 maart aflopen en ik dus in de buurt kwam van de maand opzegtermijn.

Zoals dat gaat met dit soort moetjes, als je er eenmaal in gedoken bent komt er toch ook wel een soort enthousiasme bovendrijven. Het begon ermee dat ik lekker gemaakt werd met de aankondiging dat ik een verlengingsaanbod zou krijgen, omdat ze zo blij waren met mij als goede klant.

Snap ik, want ik heb 2 jaar lang trouw betaald en had een alles in één pakket afgesloten.

Alles Budget. Gas, stroom, internet, tv en mobiel. Ik kreeg destijds een mooi aanbod en heb daar toen gebruik van gemaakt. Naar alle tevredenheid overigens. Ik heb geen negatieve ervaringen met deze club.

Maar het verlengingsaanbod beviel me helemáál niet. Ik ging nota bene meer betalen! Nou dat was an offer I could refuse toch? Inmiddels had ik al een aantal malen gebeld met Budget. Ik kreeg telkens een meer dan vriendelijke telefonist aan de lijn en stuk voor stuk bleven ze druk in de weer met hun computersysteem en moesten het vervolgens opgeven en dan zou ik weer worden teruggebeld, wat natuurlijk nooit gebeurde, want dat druist in tegen de wetten van het universum.

In tussentijd zag ik op tv de recamespot van Odido voorbijkomen. Iets over klik en klaar en makkelijk en goedkoop en alles bij elkaar. Enfin mijn interesse was gewekt.

Dus naar Odido gesurft en jawel. Lekker duidelijk en overzichtelijk kon ik mijn gewenste pakket samenstellen. Want ik heb wel wat noten op mijn zang. Ik wil internet, maar ik game niet, dus het hoeft niet zoveel Gb te zijn, ik wil tv maar wel  Duitse zenders in mijn pakket, want ik kijk best veel mooie en interessante programma's van de oosterburen. Per slot van rekening woon ik nog geen 5 minuten van de grens af en dat doet wat met een mens. (zie foto; uitzicht op grensgebied) Daarbij wil ik de mogelijkheid tot het opnemen van programma's. Kon allemaal en dat voor de een zeer geschikt aanbod.

Nu even de cijfers: Bij Budget/KPN ging ik 2 jaar lang in totaal 59,99 betalen en bij Odido eerste jaar 35 en tweede jaar 55. Overstap regelen zij en ik krijg er een goede mediabox bij want ik heb geen smart tv. De installatie komen ze gratis doen én.. ook wel fijn hier in het dorp zit een Odido shop. Dus bij gedoe kan je ook nog ergens naartoe.

Over 2 maanden breng ik mijn mobiele telefoon abonnement ook bij hen onder, want dan krijg ik daar pakket korting op en ga ik 12.50 betalen.

Al met al bespaar ik het eerste jaar 324 euro en het tweede jaar 126 euro in totaal dus €450 door even door te zoeken en verder te kijken dan  mijn neus lang is. Ik ben al vaker van provider veranderd en dus ben ik daar niet schuw voor en weet ik dat het helemaal geen gedoe is en vanzelf goed komt.

Dit beetje onderzoek heeft dus een beste besparing opgeleverd! Soms denk je dat je echt alles wel hebt gehad waar je nog een beetje serieus bedrag mee kan besparen. Maar ze zijn er heus nog hoor die pareltjes van een besparingstips.

dinsdag 28 januari 2025

Geen bezuiniging zo klein of in een jaar tijd wordt-ie wel fijn.


Meten is weten. Oud gezegde en nog steeds zo waar als wat.

Ik koppel daar automatisch aan vast: wat levert het je op jaarbasis op..

Geen bezuiniging zo klein of in een jaar tijd wordt-ie wel fijn. Want zo werkt het. Ook de kleine dingen waar je op bespaard zijn op jaarbasis de moeite waard.

Ik kan nu mijn contract weer verlengen bij de provider van mijn internet en tv. Ik had een 2-jarig contract en de service bevalt me zo goed dat ik graag weer voor 2 jaar bijteken.

Dus opgebeld. En ik kreeg een vriendelijke Limburgse dame aan de telefoon. Ik vertelde waarvoor ik belde en na wat invoeren van gegevens kwam ze tot de conclusie dat ik nog geen verlengingsaanbod had gekregen. Dat klopt!

Nu word ik straks teruggebeld en gaat ze mij vertellen wat ze in de aanbieding hebben. Het woord 'aanbod' en helemaal het woord 'aanbieding' vind ik fijne woorden. Altijd wel even opletten of ze ook de inhoud hebben die ze voorspiegelen natuurlijk. Want deze woorden blijken soms kameleons. En is het aanbod vooral een aanbieding voor de andere partij.

Omdat ik meer services afneem bij mijn energieleverancier, krijg ik daar iedere maand korting op zowel mobiel als internet en tv. Ik heb gelukkig vorig jaar een 3-jarig contract kunnen afsluiten voor gas en electriciteit. Want na een korte daling is dat alweer omhoog gegaan.

Verder vind ik het fijn dat alles bij 1 en dezelfde is ondergebracht en heb ik een bloedhekel aan rompslomp van het veranderen van provider. Maar toch, als het me echt wel geld oplevert dan doe ik het wel. Daar moet ik dan wel even voor in de mood zijn.

Al met al scheelt het een paar tientjes per maand.

Nee, echt geen honderden euro's. Maar toch. Op jaarbasis is het wel een flinke kar boodschappen en das dan toch wel weer de moeite waard voor een paar telefoontjes.

zondag 19 januari 2025

Jezelf in de spaar en bezuinigmodus houden

 Soms ben ik hele periodes heel geldbewust bezig en maak ik verstandige beslissingen en spaar ook echt goed.

Van de week kwam ik op de agenda van mijn mobieltje de dag tegen waarop ik optimistisch allerlei emoji's had geplaatst van jurkjes en schoentjes en daarbij de tekst ' 1 jaar'  en dan ook nog zo'n confetti plaatje erbij. yeah right...

Je raadt natuurlijk meteen waar dit op slaat. Ik had me vorig jaar om deze tijd klaarblijkelijk voorgenomen om een jaar lang geen kleding of schoeisel aan te schaffen. Het feit dat ik plotseling met deze heugelijke dag werd geconfronteerd zegt genoeg... jammerlijk mislukt.

Sterker nog, ik heb mezelf wel een paar maal in het afgelopen jaar moeten terugfluiten. Ik koop bijna al mijn kleding tweedehands en daar schuilt voor mij een groot gevaar in. (Ach zo goedkoop, och zo leuk voor erbij. Zo! Dat staat me goed.)  Ik heb ook wel het een en ander verkocht via Vinted, maar ik ben daar echt een looser in, want ik koop voor het dubbele via ze terug. De verleiding is niet normaal groot voor mij. Als een verslaafde heb ik de app van mijn telefoon moeten verwijderen. Ik ben niet te houden.

Tijdens mijn minimalisme stuip een aantal weken geleden heb ik kleding en schoenen weggedaan waar je een halve kringloopwinkel mee had kunnen vullen.

En in feite heb ik dat ook gedaan, omdat ik het daar heb ingeleverd allemaal. Je kent dat recycle symbool toch wel? Nou dat slaat op mijn portemonnee.

Nu zit ik echter weer in mijn geldbewuste modus. Maar hoe hou ik mijzelf daar in voor de lange termijn?

Op dit moment heb ik het gevoel dat ik weinig behoefte heb aan een vakantie. De reclames om toch vooral nú te boeken naar zonbestemmingen gaan moeiteloos aan mij voorbij.  Maar wat nou als het straks mooier weer wordt en al mijn collega's de ene na de andere leuke vakantie gaan vieren.. Er komt een moment in dit nog verse kalenderjaar dat ik ook ik mijn koffer wil pakken!

Nú vind ik dat mijn kledingkast prima is, maar wat als ik toch weer de verleiding voel opkomen?

Dat ik ook een jurkje in de modekleur wil en dat ik vind dat ik dat wel verdiend heb. Want zo gaat dat.

Om mij iets heel erg voor te nemen dat ik iets niet mag en als een challenge een jaar lang vol te moeten houden werkt bij mij duidelijk niet. Er zal meer moeten zijn dan alleen de uitdaging om het vol te houden. Ik moet een bijna tastbaar doel hebben zogezegd. Niet ins blauen hinein.

inmiddels heb ik wel een doel dat de afgelopen weken steeds sterker in mij naar boven is gekomen. Al de spotjes over een pensioenpotje en beleggen en aankondigingen over het op hande zijnde nieuwe pensioenstelsel hebben mij aan het denken gezet.

Ik ben te oud om nu nog met een beleggingsfonds te gaan stoeien.  Als dat niet lekker loopt en mijn centjes verdampen voor de helft, heb ik niet 15 jaar om het langzaam weer aan te laten groeien. Ik heb dat over een paar jaar al nodig. Simpel.

Een extra potje naast het pensioen is er in feite wel. Maar is dat genoeg?

Een jaar of 5 geleden dacht ik, dáár zit ik wel goed mee hoor. Maar alles is zo duur geworden en je geld echt minder waard. Ook de rente, waar ik op gehoopt had, valt al jaren enorm tegen. Echt gegroeid is het daardoor minimaal.

Dus.. ik heb mijn doel gevonden. Ik wil mijn al bestaande potje verder aanvullen. Gewoon zelf. Niet door risicovolle ondernemingen, maar het good old sparen en wegzetten.

Ik heb weer een automatische overboeking geregeld naar de spaar en ik  zeg regelmatig tegen mijzelf het magische zinnetje: ik wil mijn eigen ton. Klinkt jou misschien raar in de oren, maar voor mij is het een regelrechte trigger. Ik gebruik het zinnetje als ik op internet een leuke aanbieding zie, ik gebruik het zinnetje tijdens het boodschappen doen en ik gebruik het zinnetje ook in huis om weer super alert te zijn op lampen en stookkosten. En ik ga het zeker gebruiken bij het plannen van de vakantie straks en om mijn kledingaankoop in toom te houden. Verder verbied ik mezelf niets. Want dat werkt dus niet.

Je denkt misschien waarom denk je aan een ton? Omdat ik vermoed dat je dat zo onderhand bijna wel nodig gaat hebben in de huidige maatschappij als je je een beetje goed wil kunnen onderhouden na je pensioengerechtigde leeftijd. Dus gewoon nog je auto kunnen rijden, juist dan eens fijn op vakantie kunnen of je kinderen wat extra's gunnen. Het lijkt me zo zuur als je juist in je pensioenjaren op een houtje moet bijten. Dan wil ik graag zorgeloos kunnen leven. Een gewoon leven. Niks buitensporigs.

Ik heb nu nog een dikke 7 jaar en ik hoef zeker niet vanaf 0 te beginnen. Maar toch, ik zal er ook heus wel wat voor moeten doen én laten.

Wordt vervolgd.

Populaire berichten

Totaal aantal pageviews