Moestuin kriebels

 Iedereen die houdt van tuinieren en met name dan van de moestuin kent de januari kriebels.

Zo prima als het is om in november het moestuinieren min of meer af te sluiten, zo klaar is het met dat gevoel na de feestdagen in januari.

Maar er valt gewoon nog weinig te doen buiten en om binnen al wat te zaaien en op te kweken is eigenlijk ook nog erg vroeg. Ik heb het wel eens gedaan en dan zat ik in de eerste week van februari al met min of meer verspeende plantjes die qua grootte al naar buiten zouden moeten maar dat in wéken nog niet konden.

Eind van het liedje was dat ik dan met doorgeschoten plantjes met hele lange dunne stengels zat, die in no time omknakten bij het eerste beste zuchtje wind in de buitenwereld.

Het is dus geduld oefenen en straks eind februari wordt het pas voor een enkel gewas zinvol om er wat van in bakken op je vensterbank van te zaaien en het magische wonder van ontspruitend leven weer van heel dichtbij te mogen meemaken.

Omdat ik wat wijzer geworden ben in de voorgaande jaren weet ik dat het wel goedkomt. Ik pruts wat met de voorraad zaden en kijk graag her en der naar een bepaalde tomaat, pompoen of peper die me heel apart en leuk lijkt. Ik maak een sumier plan wat ik waar ga neerzetten dit jaar en ik heb een weekje in maart vrijgepland.

Dan gaat het namelijk echt van start. Ik bouw mijn kleine koude kas op van bakstenen en een doorzichte plaat golfplastic. Ik kieper de composthoop nog eens om en verspreid wat van de onderste laag compost over de toekomstige groentebedden. Op dat weekje verheug ik me nu al!