Om te genieten van het leven, wanneer ze nog niet oud en versleten zijn, maar nog vol in het leven staan. Het liefst nog wat willen reizen of ontspannen met een goed boek en genieten van tuinieren. Noem maar op.
Om dat te bereiken (bekostigen) moet je wel in het hier en nu aan de bak.
Gemotiveerd als men is wordt er gekeken op welke manieren er geld bespaard of meer geld verdiend kan worden.
En voordat je het weet, ben je een slaaf geworden van je ideale toekomst.
Toekomst ja. Je hebt op dit moment van de tijdsbalk namelijk nog geen enkel idee of dat werkelijkheid wordt, of je er dan nog bent, of je dan ook nog dezelfde dingen wilt, waarvan je nu overtuigd bent dat die 'heel erg leuk' zijn.
Er wordt in bezuinigland heel wat afgezien...ik durf zelfs te zeggen af-geleden
Ik wil er de op nadruk leggen dat ik het hier NIET heb over idealisme als 'gezond leven' maar puur het willen uitsparen van GELD.
Er worden uren gestoken in het zelf maken van jam en bakken van koekjes en inmaken van augurken, terwijl als je ziet hoeveel je daarmee kwijt bent aan ingredienten en tijd, dat je het financieel gewin hiervan nooit incasseert.
Nogmaals ik heb het niet over dat eigengemaakte jam lekkerder is of gezonder, maar de categorie, ik heb het gratis geplukt enz.enz. want in 9 van de 10 gevallen zou je het tienvoudige aan pegels binnenslepen als je die uren voor een baas had gewerkt.
Dat klinkt niet romantisch, en is niet voor iedereen weggelegd, maar het is een ongezellig feit.
Veel van de manieren om nu geld te besparen brengen ongewild een offertje met zich mee. Langer in een koud huis zitten dan je eigenlijk diep in je hartje behagelijk vindt, in een koud en winderig Nederland blijven bivakeren terwijl je snakt naar een week pure zon, zo zijn er talloze dingen op te noemen.
Deze zaken zetten financieel wel degelijk zoden aan de dijk.
Je kan het terugvinden in de keiharde getallen van je banksaldo.
Maar wanneer incasseer je het crediet dat je zelf denkt op te bouwen aan levensgeluk?
Ik ben zo'n bezuiniger, ik hou ervan om de geruststelling te voelen dat het financieel prima in elkaar zit, ik wil ook geen zorgen na mijn 67e.
Maar ik wil ook niet leven in dienst van mijzelf.
Dagelijks zwaaiend met mijn eigen vingertje naar mijzelf.
Ik zou daar gek zijn.
Ben ik straks zover dat ik eerder van mijn werk/baas af ben, zit ik nog met mijzelf opgescheept. Verzuurd om alles wat ik mijzelf de afgelopen jaren heb ontzegd, afgeleerd om te genieten en me geen raad wetend met een eenvoudige dag-van-vandaag, want altijd stond alles in het teken van 'de toekomst'.
Voor mij een reden om te bespiegelen wat er belangrijker is. Steeds opnieuw doe ik dat.
Is het NU of is het LATER?
Bij sommige dingen slaat de teller dan toch echt in het NU.
Dat is voor iedereen persoonlijk natuurlijk.
Omdat ik werk heb waar ik geen hekel aan heb. Waar ik het gezellig en prettig en nuttig vind. Waar ik tevreden ben over wat ze mij ervoor betalen, is het geen enkel punt om nog het liefst vele jaartjes dit te mogen doen.
Prettige bijkomstigheid zou je denken. Maar het is zelfs de spil van mijn vrijheid in het hier en nu. Nu maar hopen dat de zaak niet failliet gaat ;-)
Ik kijk wel uit om uren te steken in bezigheden die me nauwelijks een cent opleveren, hooguit de voldoening van het zelf-doen.
Ik werk liever een dag, en haal en betaal het van mijn salaris en ga dan inderdaad op mijn luie krent zitten met dat spannende boek en een koppie thee. Kun je het mee eens zijn, maar hoeft beslist niet.
(Ergo: als je werk hebt dat je fijn vindt, hoef je in principe jezelf niet vrij te kopen. Is geen eigen wijsheid, wist Gandhi al)
Want waarom zou je zo snel mogelijk van iets af willen dat je graag doet?
Iedereen kan bedenken dat je voor een leven dat een aaneenschakeling is van spannende reizen en leuke uitjes en hobbies, je minimaal een miljonair moet zijn en dat is voor 95% van ons niet de realiteit. Sorry...
Dus sta er eens bij stil hoe lang je het leuk zou vinden om dag aan dag thuis rond te hangen en niets te hoeven? Geen verplichtingen, maar ook geen bewegingsvrijheid in de portemonnee.
Vraag het aan die grote groep mannen die een paar jaar eerder dan hun vrouw met pensioen zijn gegaan. Ze vervelen zich kapot.
Nou heeft niet iedereen werk die hij/zij fijn vindt, kan niet iedereen werken om wat voor reden dan ook. Of niet iedereen wil werken om wat voor reden dan ook.
Maar als je net als ik zo'n consuminderaar bent, die in alle eerlijkheid dat niet alleen doet voor ons milieu, gezondheid of good feelings, maar óók voor mijn toekomstige financiële armslag, dan blijf ik erbij dat je moet afwegen. Nu versus toekomst.
Het moet ook nu een fijn leven zijn en niet al je kaarten op die vage verre toekomst zetten.
Later wordt het leuk...weet je wel.
carpe diem.
gelijk heb je!Groet,Anne-Mae
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenMooi stukje hoor. Gelukkig weet ik precies wat je bedoelt en leef ik hier ook naar. Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag!
BeantwoordenVerwijderenDat wachten met genieten Tot, daarvoor ben ik ook huiverig. Veel te vaak hoor je dat op het moment supreme iemand ziek wordt, of de partner iets overkomt. Sparen om later te genieten, daar doe ik dus ook niet aan. Ik ben het helemaal met je eens w.b. het plukken van de dag.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met je eens. Ik denk dat er een zekere balans moet zijn tussen wat je nu doet en uitgeeft en wat je spaart voor later. Ik wil ook niet teveel uitgeven maar iedere maand gaan wij uit eten. Ik kijk daarvoor op www.groupon.nl en het lukt ons om iedere keer voor 19 euro een etentje te scoren, de drankjes en evt toetje moet je dan wel apart afrekenen maar dat is meestal niet zo heel veel. Daarnaast komen we nu in restaurantjes waar je normaal niet komt omdat je niet weet dat ze er zijn.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben een eigen chalet dat we gekocht hebben (en nee, daardoor konden we nu een deel van de hypotheek niet aflossen) maar we kunnen het hele jaar naar ons chalet en het stageld per jaar is net zoveel als wannneer je 2 weken met 2 personen in het hoogseizoen op vakantie gaat.
En zo had ik dat afgelopen week ook bedacht en beschreven. ;). Dank voor je geestelijke support. :)
BeantwoordenVerwijderenWat comfortabel is, verschilt van persoon tot persoon. Geen situatie is het zelfde. Als jij je druk maakt over je huis en je inkomsten, dan is het nogal lomp om er twee weken all-inn vakantie tegenaan te gooien. Heb je wat dat betreft niets te vrezen dan ga je toch voor je lol niet hier zitten blauwbekken als je daar niet van houdt om maar meer geld te over te houden voor 'later'.
BeantwoordenVerwijderenHet is inderdaad een afweging die je maakt. Ik wil wel extra aflossen aan het huis, maar als het niet hoeft eet ik liever geen bonen, koolraap en broodpap, hoe goedkoop en voedzaam ook.
Als je nu geen fijn en mooi leven hebt, krijg je het ook niet met een bedrag van 6 cijfers op je spaarbankboekje als je 67 bent en eindelijk 'vrij'.
Maar jam maken, koekjes bakken en komkommers op zuur maken is wel errug lekker, hihi :)
Wat een leuk bericht!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het juist heel positief en kan er helemaal mee eens zijn. Het heeft weinig nut om in een koud huis te zitten als je niet weet waarvoor je het doet.
En je kunt pas genieten als in de toekomst als je het nu al geleerd hebt ;-).
Gr,
Julia
Ik ben het hélemaal met je eens. Wel ben ik door het consuminderen bewuster geworden hoe duur alles wordt en door een stap terug te doen, weet ik wel beter waar ik blij van wordt.
BeantwoordenVerwijderenDat is ieder geval niet in de kou zitten en het inmaken van augurken. Maar gewoon met een lijstje mijn boodschapjes doen, een lastminute vakantie naar Italië en op tijd gereserveerde vakantie in het buitenland. Taart bakken met de kids en dan bij een filmpje met z'n allen genieten van het lekkers.
Verder merk ik dat als ik "nee" zeg, achter mijn laptop, en iets in het winkelwagentje heb gemikt, je weet wel leuk spulletje dit, leuk spulletje dat en ik kijk om me heen en zie dat het al vol genoeg staat, ik mijn winkelwagentje leeg zonder er een traan om te laten.
Het moet in balans zijn nu en in de toekomst :-)
Het gaat inderdaad om de balans. Je moet ook nu leuke dingen doen, maar het is ook wel fijn als dat straks ook nog kan. Als je nu kan genieten van het kleine (en niet de overdaad aan consumeren) kan je dat straks ook en heb je dus zowel nu als straks niet zoveel geld nodig. Volgens mij een win win situatie dus.
BeantwoordenVerwijderenJe weet inderdaad nooit wat er in de toekomst gebeurd. Maar als zich een financiële tegenslag voordoet ik het ook wel fijn als je iets achter de hand hebt en niet gelijk in de financiële problemen raakt.
Mooi stukje! Je hebt helemaal gelijk. Daarom is het ook zo belangrijk dat je dingen doet die bij je passen. Als je hobby jam maken is, dan kun je dat doen maar als je liever iets anders doet, koop je dat jammetje.
BeantwoordenVerwijderenMijn pleidooi voor aflossen is vooral ingegeven om straks niet met een torenhoge schuld te zitten, maar het aflossen gaat niet ten koste van genieten (of op vakantie gaan). Want je hebt helemaal gelijk: zit je daar straks met je centen en dan is één van de 2 ziek, en dan?
Sparen en zuinig zijn om het zuinig zijn en oppotten is niet prettig.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDoen wat je past. Geniet van je gezondheid en zorg dat je lekker in je vel zit. Oftewel....lekker zweverig....balans
BeantwoordenVerwijderenOf dat is door voor een baas te werken of juist niet, da's persoonlijk en per situatie verschillend.
Staat het bewust afzien van dingen gelijk aan lijden?
BeantwoordenVerwijderenEn is het een "offertje" om zelf jam te maken of om voor 10 km de fiets te pakken ipv de auto?
Is het wennen aan een iets lagere temperatuur in huis of het een uurtje eerder laagzetten van de kachel echt onoverkomelijk?
Persoonlijk maak ik liever jam of koekjes, dan dat ik een dag extra werk... Ook al levert dat laatste meer pegels op, het eerste vind ik toch echt leuker.
Mbt die kachel: blauwbekken in huis is niet echt mijn ding, maar tussen de boel constant goed warmstoken en blauwbekken zit een hele wereld aan nuances.
Je hebt het helemaal begrepen...het is allemaal een persoonlijke keuze en een persoonlijke voorkeur,
Verwijderenzonder enig aanziens des persoons.
Mooi gezegd.
LOL gelukkig zijn het idd persoonlijke keuzes! Er zijn echt wel een aantal dingen waar ik echt niet op WIL bezuinigen ;-))
VerwijderenIk ben het gedeeltelijk met je eens. Sparen voor later is niet geheel onbelangrijk, maar je moet niet uit het oog verliezen dat je NU leeft. Husband stopt in januari met werken. Wij zijn blij dat wij een aardige buffer hebben opgebouwd.
BeantwoordenVerwijderenHet moet in balans zijn. Later en Nu. Weten wanneer je aan later begint.
Liefs Frederique
Kon me helemaal vinden in jouw blogje. Wij proberen beide te doen: sparen voor later en genieten van nu. We gaan bijna nooit uit eten maar genieten wel volop van een vakantie. Vanmorgen hadden we het er nog over met elkaar: we zijn eigenlijk heel trots op onszelf dat we zonder aan kwaliteit in te boeten, minder geld uitgeven.
BeantwoordenVerwijderenWij proberen onze prioriteiten aan te passen, zodat we nu genieten en besparen voor later. Zo pakken we als het niet regent steeds vaker de fiets. Dat is lekker, geeft een goed gevoel en levert een besparing op. Maar we zijn nog niet zover dat we door weer en wind op de fiets gaan. Met eten hetzelfde; als we zin hebben in makkelijk, maken we macaroni. Vriend eet het met wat hamblokjes en iets van maggi, ik met wat kaas en bieslook. Kost geen drol (hoewel de hamblokjes soms nog wel doortikken), is wel makkelijk en zo klaar. Je hebt dan niet het gevoel dat je inlevert, maar je bespaart wel.
BeantwoordenVerwijderenOpruimen is ook zoiets; ik zet weet ik niet hoeveel op Marktplaats, levert ruimte op (=heerlijk!), tijd (want minder schoonmaken) en geld (b.v. voor later, de hypotheekaflossing oid).
Dit jaar kunnen we niet op vakantie, maar sinds we vaker op de fiets stappen, maken we ook mooie ritten in de omgeving. Omdat je daar met de auto nooit komt, voelt dat best als vakantie. Er zijn hier schitterende natuurgebieden, bossen, enzovoorts. Maar het is wel een balans die je moet vinden, anders gaat het mij in ieder geval tegenstaan en kan ik weer doorklappen naar de andere kant.