Heel soms, ja echt eigenlijk maar héél soms, kom je in een gesprek op ieders financieel beleid. Nog steeds vliegen er dan geen details over tafel. Geen cijfers bedoel ik dan.Dat hoeft ook niet natuurlijk, maar diep van binnen ben ik héél nieuwsgierig hoor. Daar kan ik niet omheen.
Ik ga niet vissen en ben tegelijkertijd heel hypocriet ook nog eens karig met eigen balansjes. Wie lacht niet die de mens beziet...
De tips die we dan uitwisselen komen eerst schoorvoetend. Thermostaat graadje lager (score: geen gezichtsverlies), geen nieuwe outfit aanschaffen voor deze feestdagen ( score: oké, ik heb eigenlijk ook nog genoeg leuks in de kast hangen) en 'wij doen dit jaar geen gekke dingen hoor met het kerstdiner'. (lees: geen onuitvoerbaar allerhande recept met ingredienten waar je nog nooit van gehoord hebt en die reteduur zijn) o ja en kinderen zeker niet gaan lusten. blèh!
Allemaal nog heel gewoon en bespreekbaar. Uit eten met kerst is al een paar jaar niet meer zo'n item. Sorry horeca....
Maar nog zeldzamer is een gesprek dat dieper op de materie ingaat.
Zoals daar zijn: Ik koop tweedehands kleding, Ik ga dit jaar niet op vakantie omdat ik het niet kan betalen, Ik koop alleen nog maar bij aldi en lidl en zo en die hebben eigenlijk best goeie spullen, ik ga niet meer naar de kapper maar weet een vrouwtje die 's avonds thuis knipt.... Hier in de zuinige hoek van blogland zijn dit juist hot items en nou niet bepaald iets dat je opbiecht.
Ook in de reacties van m'n vorige stukkie zitten hele goeie tips. Gewoon dingen waarvan ik meteen dacht; Goh ja! da's een goeie!
Laatst hadden we toch zomaar eens met een paar mensen zo'n openhartig gesprek.
Van het één kwam het ander, van huizen, hypotheken, maandelijkse lasten en jawel..wat hou je over.
Ieder van ons bleek wel op een bepaalde manier zuinigaan te doen.
Maar de meesten van ons vonden dat moeilijk vol te houden. Vallen en opstaan, hoelang moet ik dit zo nog doen want ik baal er enorm van, dit is niet leuk meer... Dat soort gevoelens. De kopjes hingen en zuchten alom.
Maar als je al wat langer heel bewust op je centjes let, omdat je al eens flink op je neus bent gevallen een paar jaar geleden (want de moraalridder hoef ik echt niet uit te hangen bloos bloos)... Zuinig zijn zelfs lekker bent gaan vinden en je merkt dat het iedere keer als een beloning voelt als je weer wat overhoudt, dan is zuinig leven helemaal niet "erg."
Geen straf, geen benepen gevoel, niet afzien, geen volhouderij.
Het is fijn! Het is een hobby, een zeer prettige levensstijl.
Zou dat de enige modus zijn waarop je op de echt langere termijn een zuinige en tegelijkertijd tevreden levensstijl volhoudt?
Ik denk het eigenlijk wel. Ik schrijf dit niet om vanuit mijn heilige huisje om mij heen te kijken, maar meer omdat het ineens tot me doordrong. Gewoon tot MIJZELF.
Deze levensstijl is niet langer meer alleen maar uit nood geboren.
Ik wil niet anders meer. Dit ben ik.
Wat herkenbaar. En jammer,dat juist dat gevoel zo moeilijk begrepen wordt door anderen. Niet hier natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk zo'n ontdekking bij jezelf.
BeantwoordenVerwijderenEn wat fijn dat je er zo in zit.
Misschien zijn de mensen die je sprak daar gewoon nog niet en komt die balans later (en bij sommigen nooit ;-))
Haha ik ben zelf altijd net iets te eerlijk ook in dit soort dingen. Het grappige is dat je dan opeens ook andere consuminderaars in je omgeving ontdekt en dat andere mensen het een beetje raar vinden (maar dan toch zelf ook weer eerder met bezuinigingsdingen komen).
Tegenwoordig zeg ik, als men vraagt wat ik doe, dat ik graag consuminder.Ik ben thuisblijf-vrouw/moeder/mens en dan wil men vaak weten wat je dán met je leven doet.. ik noem nu dus consuminderen als hobby en levens-invulling.Velen kijken wat jaloers, sommigen ook wat meewarig. En ik? Ik geniet... iedere keer als het me weer lukt om wat over te houden.
BeantwoordenVerwijderenJa, er is een taboe over de financien. Net zoals je niet met anderen praat over je intieme leven, praat ook niemand over de financien.
BeantwoordenVerwijderenKlip en klaar.
Ik heb er totaal geen moeite mee om mensen om me heen duidelijk te maken dat lang niet alles hier in huis meer kan, als het om geld gaat. Ik vind het prachtig te zien dat juist dan uit de meest onverwachte hoek de verhalen loskomen. Van slecht uitkomen met geld en de frustratie die daarbij komt kijken. Als ze dan ook nog eens wat tips aannemen is mijn dag helemaal goed. Besparen is leuk!!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het altijd frappant dat sommige mensen via anderen erachter proberen te komen hoe "die persoon" het toch red met parttime werken. Dat wordt namelijk over mij gevraagd. Red ze het wel een beetje in haar eentje? Hebben jullie die auto voor haar gekocht (vragen ze aan mn ouders), goh, gaat ze dit jaar weer op vakantie met haar kinderen? Of helpen jullie haar een beetje? Ja, mensen, wanneer je zuinig aan doet, kun je de dingen doen die jij belangrijk vindt! Ik heb er geen problemen mee om mijn financiele situatie te vertellen.
BeantwoordenVerwijderenGr. Bianca
Haha, herkenbaar hoor, het zou zo over ons kunnen gaan.
VerwijderenKennissen van mijn ouders waren bij mijn ouders op bezoek en toevallig waren wij er ook. Hadden we het over ons huis e.d. en toen vroegen ze aan mijn ouders (vooral ook niet aan ons vragen) hoe ze de financiële steun aan ons hadden ingekleed. Mijn ouders waren net zo perplex als wij en mijn vader zei ook dat we wel steun, maar absoluut geen financiële steun hadden gehad en dat we dit op eigen kracht hadden bereikt.
Moet ook niet gekker worden, mijn ouders hebben wel een mooi, groot huis op een fantastische locatie, maar dat betekend niet dat ze dan ook automatisch geld overhouden.. Ik zou een geldelijke bijdrage dan ook niet accepteren.
Tjah, vooroordelen blijven soms hardnekkig :)
Scheelt wel of je zelf het licht ziet of uit de narigheid wilt komen, of 'gedwongen' bent om je luxe leventje aan te passen aan de rauwe werkelijkheid. Als je blijft leven vanuit het idee dat je niet al genoeg hebt, kan je vast ook de rust niet vinden om te genieten van wat je allemaal wel hebt. Wat dan wel weer een vorm van armoe is.
BeantwoordenVerwijderenZelfs onder een dak kan er anders tegen consuminderen aangekeken worden. Manlief ziet het nog steeds als een noodzakelijk kwaad en wordt er mismoedig van dat ie steeds minder overhoudt met alle bezuinigingen. Ik denk dan "We kunnen nu toch goed sparen, dat wordt dan iets minder, maar we kunnen toch nog sparen". Ik heb niet het gevoel dat ik iets mis, terwijl hij het toch ziet als inleveren. Dat praat soms wel lastig. Dan vind ik het makkelijker om bespreekbaar te maken met anderen, en moet ik zelfs wel lachen om dat gezucht en gekreun. Let wel, dit zijn dan mensen die het nog behoorlijk goed hebben. Om mensen die het echt financieel zwaar hebben zal ik nooit lachen....
BeantwoordenVerwijderenJa, dat herken ik. Manlief heeft het hier ook steeds over 'binnenkort weer leuke dingen doen', waarmee hij bedoelt: dingen die geld kosten. Komt uit een sociaal-democratisch welgesteld nest, waar men wel in het ziekenfonds zat, maar verder het geld lekker kon laten rollen. Ik ben van een andere komaf en ben van mezelf zuinig.
VerwijderenIk twijfel over het lidmaatschap van Eigen Huis, tis niet duur, maar toch weer 24 euro per jaar. Houden jullie dat aan of zou je ook opzeggen?
Ja ook hier erg herkenbaar.
VerwijderenManlief is nog lang niet zo zuinig als ik.
Lidmaatschap vereniging Eigen Huis ging er vorig jaar al uit.
VerwijderenManlief hangt zweeft nog tussen het een en het ander. Soms is hij heel tevreden met de besparingen en vindt hij dat we de dingen maar goed geregeld hebben en soms is hij het zat en wil hij alleen maar meer geld verdienen.
Ach ja... hij doet maar! Ik hou me ondertussen bezig met de bezuinigingen, als er ondertussen meer geld binnenkomt is dat mooi meegenomen en zo niet, dan niet.
Poeh. ik zat vandaag in de wachtkamer van een groot gebouw voor het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Bleek dat alle buurvrouwen uit onze straat op hetzelfde moment waren opgeroepen. Ik voelde me toch wel een consuminderaar toen ik al die uitgedoste dames met hun sjieke boeltje zag zitten. En ik met spijkerbroek, trui, 4 jaar oude laarzen en 5 jaar oude winterjas en tweedehands wollen sjaal. Op een sportieve buurvrouw na die ik nog nooit anders dan in een spijkerbroek en met fleecetrui gezien heb. Maar de gedachte dat we daar allemaal in die onderzoekskamer stonden met de gedachte: laat a.u.b. alles goed zijn, relativeerde veel..
BeantwoordenVerwijderenik ben een fervent aanhanger van het consuminderen, enig zins uit noodzaak geboren,maar ook als een aangename manier van leven en goed voor het milieu, koop 2ehandskleding en huishoudelijke artikelen meubels en dat weten mensen om mij heen ook, ook dingen meeslepen van het grof vuil vind ik geen probleem en als er op mijn werk eten of andere dingen weggegooid worden neem ik dat mee voor eigen gebruik, de kringloopwinkel of voor de vogeltjes, niets geeft mij meer voldoening dan het feit dat ik en geld bespaar,maar ook het milieu.ik ben alleenstaand en werk maar 30 uur in de week in de schoonmaak en heb een dochter die nog thuis woont , nog op school zit en wel haar eigen schoolgeld en verzekering en kleding en dat soort dingen zelf betaald maar de rest komt op mij neer, dus breed hebben we het zeker niet maar door mijn manier van leven kunnen we wel gezond eten en alle rekeningen betalen en ook kan ik elke maand nog een klein bedrag sparen en als mensen dat horen kunnen ze hun oren niet geloven, ja ik moet sommige dingen laten ,maar een slecht leven heb ik zeer zeker niet.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het heerlijk als gesprekken dieper gaan, en mensen meer van zichzelf laten zien. Het werkt ook inspirerend en motiverend vind ik.
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook gelukkiger geworden door 'besparen'. Ik heb overzicht en controle over de financien en dat geeft een fijn gevoel (controle hebben...daar houd ik van). En ik word er dus heel vaak mee geconfronteerd dat ik het goed heb en rijk ben. Een kar vol boodschappen bij de Lidl is pure rijkdom, net als dat kopje koffie op het terras omdat je jezelf trakteert. Of 100,- overhouden omdat je die maand extra zuinig bent geweest. Dat zijn stuk voor stuk cadeautjes.
BeantwoordenVerwijderenHet zit gewoon tussen de oren. Meer niet. Als je op een bepaald moment die "klik" maakt/krijgt, dan wordt het een manier van leven.
BeantwoordenVerwijderenEn dat is eigenlijk heel bizar, dat gevoel. En fijn. Voor sommigen leef ik heel zuinig, maar ik heb dat gevoel niet. Gewoon geen bagger meer kopen die je toch niet nodig hebt. Dat is, rationeel gezien, zelfs makkelijker dan toch die bagger te kopen.
Hallo alemaal,
BeantwoordenVerwijderenAl een hele tijd ben ik met vallen en opstaan aan het proberen te minderen. We hebben het goed, maar ik baal er de laatse tijd van dat ik als maar meer wilde hebben. Het geeft me geen voldoening meer. Ik wil er een (hobby) van gaan maken om te leven met minder. Niet meer mijn vertier te gaan zoeken met winkelen maar meer de uitdaging aan gaan in het consuminderen. Hoe pak ik dit aan, dan heb ik het niet zozeer over bespaartips maar mentaal gezien dan?
Leuke...
BeantwoordenVerwijderenLijkt lucratieve ..
BeantwoordenVerwijderenmoncler jackets
BeantwoordenVerwijderenyeezy supply
supreme clothing
golden goose outlet
balenciaga speed
off white clothing
kawhi leonard shoes
cheap jordans
cheap jordans
stone island outlet
wikipedia reference k8o07q6z50 good quality replica bags replica bags in pakistan replica bags south africa blog here z4w81j1i79 replica prada nylon bags replica bags louis vuitton replica hermes bag u9i68h1x09 replica bags vuitton
BeantwoordenVerwijderen