Het modemonster

Mee willen doen met de mode is een keuze. Tenminste dat dénk je.

Ongemerkt onstaat er toch een gevoeligheid voor mode. Door het straatbeeld, de oneindige stroom reclame en je eigen omgeving. Er zijn maar weinig mensen die heel consistent hun eigen voorkeuren dragen. Ongeacht of kleding nu wel of niet in het straatbeeld past en daarbij ook ongeacht hoe lang deze kleding al meegaat. Is het niet kapot en past het bij het jaargetijde, dan wordt het gedragen. Jaloersmakende instelling. Heb ik wel eens geprobeerd, maar daarin heb ik gefaald. Ik hou ervan om er naar mijn smaak leuk uit te zien en goed voor de dag te komen. Dat hoort bij mij, dat is een stukje van mijn persoonlijkheid en daar kan ik moeilijk afscheid van nemen. Sterker nog, daar wil ik dus geen afscheid van nemen, want het brengt mij plezier. Meestal dan. Want soms maak ik het mijzelf natuurlijk ook moeilijk. Dat behoeft geen uitleg. 

 Maar sinds een poosje is er een ander criteria bijgekomen. 

Leeftijd. Zo af en toe bekruipt mij het gevoel 'moet je dat nog willen'. Eerst dacht ik het natuurlijk over anderen. Zo zijn wij mensen vaak. 

Hmmm is dat rokje niet een beetje kort als je boven 60 bent? Zou je dat T-shirt nou nog moeten aantrekken, met de print van een rockconcert uit 2014? Ja, het is waarschijnlijk je favoriete band en je was erbij. Ik zie het. 

 Of wat dacht je van de opdruk REBEL! ... grijs haar, bril en sketchers. Ik weet het niet hoor. Vrijheid blijheid ten allen tijde uiteraard. Maar ik begon mijzelf onder de loep te nemen. 

Fase twee, na het kijken naar anderen, kijken naar jezelf. En ik kwam tot de conclusie dat ik mij niet meer zo comfortabel voelde met een groot deel van mijn eigen garderobe. Het stond me eenvoudigweg niet meer zoals het eerder wel deed. Steeds vaker had ik de stress dat ik 'niksomaantetrekken' had, terwijl de kledingkast riant gevuld was. En steeds meer van diezelfde kleding kwam de kast niet meer uit. 

Toen ben ik gaan experimenteren. Want weet je, ik wist niet meer wat mijn eigen smaak was en al helemaal niet welke kleding mij datzelfde wow gevoel gaf dat mijn oude garderobe me ooit had gegeven! Ik was namelijk langzaamaan veranderd en mijn kleding natuurlijk niet. Het had dezelfde chemie niet meer met elkaar. Maar wat nu het nieuwe recept moest worden? 

Goed, lang verhaal kort. Telkens als ik hele eenvoudige, eerder wat klassieke en rustige items aantrok dan stond me dat keigoed. Ik trok voorzichtig dingen aan in de winkels die ik daarvoor voorbij zou zijn gelopen. Maar tot mijn ontdekking zat het lekker, combineerde makkelijk en was niet gebonden aan budget. Want merken showen maakte het nu juist weer zo behoeftig en drukke meisjesachtige printjes en roezels hadden precies het omgekeerde effect. Ik zag er juist truttig in uit en oud of misschien is dat niet het goede woord. Het maakte me flets en vermoeid. Want de kleding straalde uit 30-er maar ik ben geen dertiger. Ik ben een 60-er en daar ben ik oké mee. 

Het was al met al een hele eyeopener. Eerst met de nodige onzekerheid en wat stress, maar nu heb ik er lol in gekregen. De eerste keer dat ik een coltruitje droeg op een zelfde kleur bandplooibroek met een riempje erbij om het af te maken kreeg ik op 1 dag 6 complimenten. Ik wist niet wat me overkwam en ik moest me zelfs wat vermannen om mij er niet verlegen onder te voelen. Ik was niet op complimentjes uitgeweest, maar ik wilde mij weer lekker voelen in mijn kleding die pastte bij mijn identiteit. En eerlijk is eerlijk, ik voelde mijzelf ook ontzettend goed in deze outfit. Ik vond het zelf ook zooo mooi. Nu ik het allemaal zo opschrijf, komt de gedachte bij mij boven dat ik dit al veel eerder had moeten doen. Maar die pareer ik. Ik zeg liever, goed dat ik deze knoop heb doorgehakt. 

De vleesvervanger unplugged

 Jarenlang heb ik vegetarisch geleefd en zelfs een poosje vegan. 

Ik mag graag een docu kijken en ben dan behoorlijk beinvloedbaar moet ik bekennen. Zelfreflexie heet dat geloof ik. Had ik zo'n docu gezien over diverse misstanden en scamms in de voedselindustrie, dan was ik gemotiveerd om dat toe te passen.

Maar allengs (lekker ouderwets woord) bekroop mij het gevoel dat de inmiddels schappen vol vleesvervangers misschien wel makkelijk zijn en zeker ook lekker kunnen smaken, maar nog wel eens ongezonder zouden kunnen zijn dan een goed biologisch stukje kip, vis of vlees.. Want je krijgt het gevoel dat je goed bezig bent zo zonder vlees en ook zeker gezien de afgrijselijke praktijken die er zich in de dier consumptie industrie afspelen.

Maar wat zijn deze vleesvervangers nu eigenlijk? Voeding of vulling? => Een hoop soja meestal. De teelt van de enorme hoeveelheden soja is één van de ergste aanslagen op de natuur en vergeven van de verdelgingsmiddelen die in de soja producerende landen gewoon nog mogen. De dier en mensonterende praktijken die harteloos worden losgelaten om gebieden te annexeren voor nog meer sojavelden.

Dus om vegetarisch te eten, worden er inheemse mensen en dieren van huis en haard verdreven of gedood om soja te verbouwen. Zo'n stuk bos of land wordt afgefikt en dat is dan dat. Op zijn  minst toch tegenstrijdig nietwaar. 

Er wordt ook veel soja gebruikt om als diervoeder te fungeren. Is ook absurd. Maar soja als vleesvervanger is een tegenstrijdigheid van jewelste. Je vervangt namelijk geen vlees. Alleen komt dat vlees niet op jouw bord, maar in feite wel op jouw conto.

Verder zijn er aan de vleesvervangers ook altijd vitamine B12 en calcium toegevoegd. Dat laat de fabrikant trots op de voorkant prijken. Dan hou je het gevoel als consument dat je gezond bezig bent. Natuurlijk kleurstoffen, want elke brei die je maakt om er korrels, burgers of balletjes van te vormen is gewoon grijs. En daar gaan onze smaakpapillen slecht op. Smaakstoffen, zij immiteren de vleessmaak. Soms zijn deze stoffen prima en onschuldig, maar als een stukje soja naar een uitgebakken spekje smaakt.. dan kan je wel nagaan dat zoiets eigenlijk niet klopt. Toch? De enige manier om dat op natuurlijke wijze voor elkaar te krijgen zou zijn om er uitgebakken spek voor te gebruiken en tja dát is niet de kwestie. De rest laat ik aan jouw fantasie over.

De vega produkten zijn lekker goedkoop gemaakt, in de aanbieding kan je ze af en toe zelfs voor een euro kopen. Goedkoper dan een reep Mars. En reken er maar op dat er dan nog steeds geen verlies op wordt gedraaid door verbouwer, importeur, fabrikant en winkelketen. Zet dat je niet een beetje aan het denken?

Ik eet sinds een poosje met mate weer een stukje vlees of vis. Dat koop ik puur biologisch en met de nodige sterren op een verpakking en ja dat kost wel wat meer. Ik vertrouw er maar op dat al deze symboliek ervoor garant staat dat het dier daadwerkelijk een  minder erbarmelijk bestaan heeft gehad dan ik het toewens. Helemaal zeker weet je het niet. Ik lust nog steeds geen koeien, schapen, varkens of een ander zoogdier. Ze weten teveel. Zijn gevoelig en hebben bewezen emoties en intelligentie. Ze kunnen bewust lijden, huilen, angst voelen en liefde voor hun kroost. Dus ik heb geen eetlust op hun vlees. Ze voelen te verwant.

Kippen en vissen heb ik veel minder moeite mee en dat is beslist hypocriet. Maar uit ervaring weet ik dat kippen niet bijster slim zijn en vissen ? ik weet het niet.. Nogmaals het is hypocriet. Bij vis eet ik geen vis uit de grote oceanen, omdat de bijvangst dolfijnen, zeehonden, haaien en dergelijke zijn. Dus geen tonijn bijvoorbeeld, maar wel iets van makreel of forel. Zuivel koop ik lokaal en bio. Het is niet veel duurder, want er zit geen winkel tussen. Ik ben mij er terdege van bewust dat het een keuze is die niet altijd verdedigbaar is of waterdicht.

Ik merkte ook dat het volgen van een meer gevarieerd dieet mij goed doet. Als verse 60-er is de natuurlijke calcium van volle melke en kwark fantastisch. Een aantal goede bio eieren met zo'n heerlijke diepgele dooier erin een weldaad voor je systeem. 

Sorry voor een elk die met enthousiasme de schappen van de supermarkt heeft leeggetrokken tijdens de mega aanbieding aan vega producten. Ik deed dat tot voor een jaar geleden zelf ook. Maar word wakker, niet alleen de vis wordt duur betaald..

Wie gaat dat betalen..?

 we weten allemaal dat dat lieve zoete Gerritje is.

Een oerhollandse naam die precies de lading dekt.

Het kan je niet ontgaan zijn dat de miljarden je de afgelopen week om de oren zijn gevlogen.

700 miljard voor nieuwe militaire inrichting van Europa en 3,5 miljard voor volgend jaar alvast naar Oekraiene en voor 700 miljoen aan drones ook naar dezelfde instantie.

Blijkbaar hebben we in Nederland geld zat en is de Zorg en het Onderwijs gewoon niet de moeite waard om daar net zulke astronomische bedragen in te pompen.

Ook het verminderen van de 21 % ,belasting die eigenlijk is bedoeld voor luxe goederen, op je torenhoge energierekening krijg je niet voor elkaar. En dat elk ook maar enigzins gezond artikel in een winkel met dit belastingtarief wordt  verzwaard is nog steeds uit te leggen?... niet dus.

De titel van dit blogje is je inmiddels wel duidelijk nu.

WIJ gaan dat betalen. De 700 miljard voor de Europese defensie zal een bijzondere lening worden. Dat is ons in de speech van Frau Ursula duidelijk gemaakt. Als er geen geld is, dan worden er constructies bedacht. Je vult het ene gat met het andere en je laat het nieuw ontstane gat liggen voor de volgende generatie. Wie dan leeft, wie dan zorgt.

Weet je nog de vorige leningen van Europa aan landen die het economisch zwaar hadden? Griekenland, Italie, Spanje. Ze wankelden op de rand van faillissement en zoals Griekenland er zelfs nog overheen.

Toen heeft Europa geld geleend zodat ze handel konden blijven drijven met de landen in de EU die wel hun huiswerk op orde hadden en onder andere hun inwoners (toen nog) tot hun 62e lieten werken. Dat was toen al best hoog in vergelijking met de veel zuidelijke landen in Europa.

Dat geld konden ze nooit terugbetalen. En dat is toen kwijtgescholden. Van een kale kip kun je niet plukken heet het spreekwoord. Maar al met al is dat geld natuurlijk wel uiteindelijk betaald.

Inderdaad door een aantal zoete lieve Gerritjes. Die gaan nu op hun 68e met pensioen. Betalen de hoogste aczijnzen van heel Europa en moeten voor hun eerste levensbehoeften 21% belasting afdragen.

Dat wilde ik even kwijt..

Neemt niet weg dat dit blog en vele anderen die ons waardevolle tips in inzichten kunnen geven over zuinig en toch fijn en gelukkig leven zijn, hun waarde in goud inmiddels waard zijn! Een goedje dat trouwens ook steeds meer waard wordt. Dus als je ooit je familie juwelen moet verpatsen .. Doe maar niet. Leef zuinig en bewust. Lees de blogs hierover en doe er je voordeel mee.

Besparend, bluezoned en troeploos leven

 Met enthousiasme heb ik aan de titel van  mijn blog het woord bluezone toegevoegd.

En waar ontmoet het bluezone gedachtengoed de ideëen over een simpel en besparende levensstijl..

Ik zie daar wel wat overlappingen in. Code woord is dan tevredenheid.

Je bent tenslotte zo gelukkig als je tevreden bent. Zonder de rust van tevredenheid blijf je bezig.

In de bluezone docu's zie je ook telkens weer dat mensen eenvoudig leven. Grootse dingen halen uit het gewone. Uit de basis. Uit hun relaties en hoe ze eten, drinken en hun tijd indelen.

In deze pittige tijden qua financiën kan je deze instelling heel erg goed van pas komen. Je genoeggevoel in eenvoudig vinden. Je verzadiging in voldoende en je gezelligheid in simpelweg.

En dat hoeft dus niet duur te zijn. Of het nu gaat om kleding. Doe niet mee met mode. Kies je eigen stijl en scharrel het bij elkaar via het merendeel tweedehands circuit. Zo leuk om op schattenjacht te gaan. Vind die kwalitatief fantastische echt wollen trui of jas, kijk verder dan je neus lang is en merk op dat er in de rekken van de kringloopwinkel af en toe een item hangt dat eens iemand heel veel geld heeft gekost, omdat het van puur materiaal is gemaakt. Dat het handgemaakt is soms, of een hele mooie pasvorm met coupnaden en al. Vind je tegenwoordig niet meer in de wegwerp confectie.

Allemaal plastic 'stoffen' waar je huid in verstikt en de verfstoffen je hormoonhuishouding aanvallen.

Eet wat bij je in de buurt groeit, in de aanbieding maar wel biologisch is. Koop geen troepfood, maar drink gewoon biologische volle melk en smeer biologische roomboter op je brood. Kijk maar eens naar de ingredienten op de verpakking. Die zijn er op één na niet.. melk. Klaar. 

Trap niet in de kuipen magarine die je zogenaamd gezond eten voorschotelen, want het is niet gezond. Het is chemisch. En wees ook niet te bang voor cholesterol. Onze hersenen zijn gemaakt van 100% cholesterol. Hoe zou het toch komen dat sinds de intrede van magarines zo'n 60 jaar geleden we nu een piek hebben in ouderen die hersenaandoeningen hebben. En die ouderen worden steeds jonger.

Al die rigoureuze verschraling van ons eten heeft ons lijf de nodige bouwstoffen ontzegt. Dat lijf kan niet zonder. En dan word je angst aangepraat als je dit soort 'adviezen' niet opvolgt en voor je het weet slik je jaren allerlei pillen om kwalen te voorkomen. De farmaceutische industrie is de grootverdiener van de huidige wereld.

We kunnen wat leren van de bluezone mensen en er zelf ook een fijner, gezonder en meer gebalanceerd leven mee inrichten. Gezonder oud worden en gelukkiger een leven van alledag.