Het is er weer, gelukkig. De 'heilige' inspiratie om lekker besparend, zuinig en bewust-levend rond te hobbelen in mijn leventje. Ik heb er zogezegd weer zin in. Maar dat had vooral te maken met het verwerken van mijn eigen teleurstelling over de money-dip.
Want het lijkt wel alsof je het kan vergelijken met dieeten. Bij terugval krijg je toch even het gevoel dat je weer bij "af" moet beginnen. Dat is natuurlijk niet zo.
Lees de blogs, kijk wél je financiën in, neem weer goed je kassabonnen mee naar huis en begin ze stomweg weer in je schriftje, dat als kasboek dient, op te schrijven. Ook al slaat het helemaal nergens op halverwege een maand die je verder helemaal niet bij hebt gehouden.
Het gaat om het psychische effect.
Vanaf 1 juni gaat dat bijhouden van dat kasboekje wel weer in werking, maar het ongecontroleerd uitgeven van euro's kost je gewoon veel geld.
Het sluist er net zo snel weer uit als in de periodes dat je nog niet aan overzicht en matigheid deed.
Ik heb gemerkt dat ik mijzelf ook weer een halt moest toeroepen in de zucht naar makkelijk leven.Dat had weer te maken met je verliezen in die waan waarin alles snel en direct en makkelijk moet.
Ik néém weer tijd om mijn dagelijkse gang van zaken op de eerste plaats te zetten.
Koken is leuk en belangrijk. (voor mij althans) Dus ik doe het met overgave en ik loop niet meer als een te strak opgedraaid poppetje voor mijn aanrecht te redderen.
Mijn huishouden is de omgeving waarin ik woon en dus moest ik stoppen met het af te raffelen. Ik wil het fris, opgeruimd en lekker geurend hebben, met een bloemetje om het af te maken.
Even terug naar dat gevoel. Dat heb ik erg gemist. Het moest ineens zo los van alles en alles moest maar kunnen. Niet flauw zijn en laten gaan die banaan. Maar dat lijkt losser en ontspannender dan het is.
Je rukt hele maaltijden aan en kijkt dan in je ijver niet naar een paar cent, want het moet overdadig en vrolijk en gul zijn. Zo ook met drank en drinken. Iedereen moet maar geschonken krijgen wat-ie begeert. Maar ik ben wel een beetje van een koude kermis thuisgekomen. Mijn knip was leeg en ik was moe van al die gastvrijheid.
Nu dus de heerlijke bevrijdende pas op de plaats. Terug naar dat stukje soberheid dat zoveel rijkdom biedt.
That's the spirit!! Go, girl! En geen schuldgevoelens; we zijn mensen, geen engelen.
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb deze maand bewuster geleeft met geld en dan vraag je je af waar de andere maanden al dat geld is gebleven.
BeantwoordenVerwijderenMaar net wat vlasje zegt, je kunt het niet terugdraaien dus aan schuldgevoelens heb je niet.
Vooruit kijken dus.
groeten Herma
Mooi logje.
BeantwoordenVerwijderenAf en toe mag je toch wel even uit de band springen. Zelf deed ik altijd per week in mijn beurs en op is op wat het motto. Ik deelde de maand in 5 weken en kon ook nog sparen. Nu heeft manlief het heft in handen dus heb ik er helemaal geen zicht op.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben allemaal wel eens een terugval. Nobody is perfect! En je moet ook niet het idee hebben dat je constant op een houtje moet bijten want het leven moet wel leuk blijven. Het is goed dat je zelf inziet wanneer je weer aan de touwtjes moet trekken. Succes!
BeantwoordenVerwijderenMooi vooruit blijven kijken! Soms heb je even van die periodes nodig om het daarna weer extra te waarderen dat je in ieder geval in staat bent om weer zuiniger te leven. Veel mensen kunnen dat niet eens!
BeantwoordenVerwijderenAf en toe gas terugnemen is belangrijk - maar af en toe gas geven kan wel zo leuk zijn - geniet ervan - weg schuldgevoel ! :-)
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk dat je weer 'op de rails' bent!
BeantwoordenVerwijderenHier precies zo, het lijkt wel een tsunamie af en toe zoals het weg stroomt. Dat kan zo niet doorgaan! Opschrijven is zo gek nog niet,ik kan het 's proberen.
BeantwoordenVerwijderenEn trouwens, als je bij een ander komt is er vaak gewoon niks bijzonders in huis en niet omdat ze het niet kunnen betalen. Wij menen altijd maar dat er van alles moet zijn.
Groetjes en succes,
Petra