dinsdag 9 augustus 2011

Acceptatie, tijdperken en kaneelkaarsjes...

Alleerst zal ik moeten accepteren dat ik opgescheept zit met 'de sliert'. Zie klaag blogje hieronder.
Wat ik ook doe en knutsel en uitprobeer...sliert stays.
Het acceptatie proces gaat verder dan de blog sliert. Met al die heftige berichten over de financiële wereld, onze wereld, mijn wereld, ligt er volgens mij een toekomst op openbarsten waarin nog heel veel geaccepteerd zal moeten gaan worden.
Misschien ben ik arrogant als ik stel dat de mensen die nu al een paar jaar bewust consuminderen, bewust besparen, bewust frugelen, bewust herontdekken wat er vroeger aan sfeervolle rituelen en huishouden bestieren zo waardevol was,  hier een voorsprong hebben op degenen die nog steeds in het "t gaat wel weer over'  -tijdperk zijn blijven hangen. Die zich geen moer van die hele niet populaire recessie hebben aangetrokken en gewoon zijn blijven leven zoals ze vonden dat ze daar goed aandeden.
De 'L Oreal reclame met de afgrijselijke kreet:  'Je bent t waard!'  komt op de een of andere manier spontaan bovendrijven. We hebben ons te lang in het kader van de bakken met geld verdienende commercie laten behandelen als een stel verwende kleuters.
We verdienen het, we hebben er recht op en we hoeven met niks minder te doen dan absolute exclusiviteit. ( ook al houdt dat in dat iedere buurvrouw het ook heeft, draagt of gebruikt)
We zullen straks voor andere keuzes staan. Veel mensen trappen er ook al niet meer zo vaak in.
Er gaat veel veranderen. Dat kan niet anders. Dat hoeft ook niet verkeerd te zijn. Misschien doet het zelfs op een bepaalde manier de integriteit van de levensstijl wel goed.
Weer voelen dat je blij bent met een mooie trui voor kerst. Weer verheugen op het weekend waarin je een extraatje bij de koffie hebt. Genieten van een mooie herfstschaal gemaakt van je wat gevonden hebt op je herfstwandeling in het bos. Kaneelkaarsjes aan en weten dat ze speciaal zijn. Geen pakje dat je nog maar eens gedachtenloos bij de Blokker uit een rek hebt gegrist.
Nee, speciaal gekocht met het oog op de gezellige sfeer die je wilt maken in je huis...in je thuis.
Veel bloggers die dit lezen kennen dit concept al láng, maar veel mensen om je heen kijken je toch nog steeds meewarig aan als je dit zegt.
Ik wil geen kunstmatig, romantisch sausje gieten over iets wat wereldwijd als een drama wordt aangemerkt. Maar ik kan er niks aan doen. Iets in mij verteld me dat we nog dieper moeten duiken met z'n allen voor er echt iets veranderd in alle lagen van de maatschappij in het weer voelen wat de essentiele waarden zijn voor een tevreden en vooral gelukkig leven.
Eenvoud loont.
Wat een bevrijding ook om gewoon je favoriete kleding helemaal af te dragen, omdat toch geen normaal mens meer de dwingelarij van de modewereld kan betalen. Met hun dat 'bont weer in is.'
Of de iele liflafjes van beestjes die te klein en te fijn zijn om als voedsel te dienen met rust te laten. (dijbeenboutje van de kwartel (maatje lucifer) lamsrack, met een stukje vlees net naast de ruggengraat ter grote van 5 eurocent, kalfsoester, lekker wit, omdat-ie nooit buiten is geweest en als galgenmaal nepmelk uit een fles heeft gehad)
We moeten weer terug naar een faire en reeële levensstijl. Misschien kan het wel niet anders dan via dat eeuwige geld..

15 opmerkingen:

  1. Grote waarheden in dit blog. Ik denk ook dat het belangrijk is dat mensen weer feeling krijgen met de produkten die ze gebruiken. Dat je weet waar je piepers vandaan komen en dat je hesje niet door arme india kindertjes is genaaid en geverfd. Dat er verband is tussen je omgeving en jou zelf en je behoeftes. Geld kan een machtig wapen zijn, vooral als je het niet in de zak van de verkeerde mensen stort, maar steun geeft aan diegenen die er verantwoorde dingen mee doen. We hebben goede dingen ingeruild voor waardeloze, helaas, maar het tij kan misschien nog gekeerd worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik herken veel in je blog.En zou nog verder willen gaan. Bewust leven,tevreden zijn,andere waarden hebben dan het materiele geeft waarschijnlijk ook geestelijke kracht en rijkdom.Om mogelijke problemen beter de baas te kunnen.Ik hoop,dat veel mensen dit nog op een vriendelijke manier kunnen leren. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat mooi geschreven. Ik voel het net als jij, maar zo goed kan ik het niet verwoorden.
    Wat bedoel je nou met je sliertje? Ik zie 6 volgers naast elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tja, je hebt helemaal gelijk. Wij hebben de broekriem trouwens al jaren geleden moeten aansnoeren, dus hier valt niet veel meer te bezuinigen. In het ergste geval verkopen we de tent. Zolang we maar gezond zijn en samen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi geschreven! Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik me niet verdiep in de crisis waar we nu weer mee te maken hebben. Ik probeer in mijn eigen wereldje te consuminderen en inderdaad: te genieten van thuis, in plaats van spullen. Het lezen van ellendige berichten voegt voor mij weinig toe, dat leidt alleen maar af van wat ik wél heb!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hee, 'k zie bij jou gewoon een volgersblok hoor! Verder kan 'k alleen maar beamen zoals je het in dit verhaal stelt, we hebben onszelf behoorlijk laten neppen door alsmaar mee te willen doen. Er was immers geen ho.
    Helaas, hoge bomen die tot ver in de hemel moeten groeien blijken ineens topzwaar en kieperen dan zomaar om. D'r zal stormschade opgeruimd moeten worden maar misschien worden we er wel allemaal een beter mens van.
    Groet

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wtf... hoe weet jij precies met wat voor gedachten ik in mijn hoofd zat? :D Ik wilde er over gaan schrijven maar jij hebt het al gedaan.
    Ik typte het gisteren nog op 'n blogje waar o.a. Zena ook zit...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mijn eerste blog die ik wilde starten had ik deze naam gegeven: Eenvoud siert de mens. En volgens mij zijn de meeste mensen, als ze het met iets minder doen weer veel gelukkiger en minder eenzaam, want dan ben je in sommige gevallen weer op elkaar aan gewezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een verademing dit verhaal, waarom altijd kopen en kopen en 1 jaar later weer op de rommelmarkt op 30 April slijten omdat je er op uitgekeken bent?
    Als ik naar zo,n programma als b.v. Rob de tuinman kijk lijkt het wel of je eerst voor 500 euro naar een tuincentrum moet en dan ben je er nog niet want dan moet er ook een loungeset van 1500 euro in,het leukst is toch om veel te zaaien voor een paar cent en dan "rijk"te oogsten?

    Een mooi blog heb je en gelukkig zonder reclame want de meeste reclame kom ik bij de blogs van"consuminderaars "tegen, erg jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Herkenbaar.
    Hoewel ik tot verleden jaar ook echt niet bewust was heb ik een hoop bijgeleerd en inmiddels wel begrepen dat er een aantal dingen zijn waar ik me nooit aan bezondigd heb en dat ook niet zal gaan doen.
    Kan iemand me uitleggen hoe het kan dat men een pak kant en klare pannekoekenmix koopt?
    Echt, ik kan er met mijn verstand niet bij, kijk voor de gein eens naar de ingredienten! Je betaald 3x zoveel voor iets wat een schap lager gewoon tarwebloem heet.
    Kan iemand me uitleggen hoe het kan dat men het hele huis volstopt met spullen en daarna roept: O had ik dat ook nog?
    Huh? Je weet niet meer wat je in huis hebt?? Daar kan ik met mijn pet niet bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. We leven al jaren met 'minder' - en toch maakt die crisis me bang - heel bang - de afgrond komt wel héél dichtbij ...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik hoef alleen maar naar de buren te kijken om te weten hoe je het beter niet moet doen.
    Overvolle kliko elke week aan de stoeprand, dikke flatscreen aan de muur want dan hoor je er ECHT bij, vliegvakantie'tje want we werken allebei zo veel en voor de kinderen de nieuwste snufjes zodat ook die tevreden blijven. Leeg leven, leeg bestaan denk ik dan. Ik voel me niet boven ze staan en ook niet beter maar ik voel me veel rijker met een zakje zelf geplukte bramen omdat ik er moeite voor heb moeten doen en het daarnaast zo vreselijk lekker is. Veel lekkerder dan die pakjes van Mag.gi die daar in de kast staan en waar de kliko na een week mee vol zit.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat me opvalt is dat mensen vaak vragen waar je de tijd vandaan haalt, om van scratch te koken of zelf jam te koken of marseillezeep te maken of een herfsttafel te maken. Zelf heb ik niet het gevoel dat ik daar zoveel extra tijd in steek. Krijgen jullie die vraag ook?

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Uit mijn hart gegrepen! Ik liep laatst door de V&D en voelde plotseling verwondering over de hoeveelheid aan goederen, en dat ze willen dat we dat kopen. Bizar eigenlijk. Eigenlijk zijn zelfs winkelcentra bizarre verschijnselen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. laten we het erop houden dat de blogster en allen die reageren, de voldoening nog kennen van het "zelf doen", "zelf maken", "bewust met geld en materiaal omgaan" en daar als klap op de vuurpijl.............zo heeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk thuis van genieten.....omdat alle "inspanningen" van ònze huizen (en tuinen) een THUIS hebben gemaakt.
    arm zijn degenen die die gevoelens niet meer kennen.

    BeantwoordenVerwijderen

Populaire berichten

Totaal aantal pageviews