Maar daar is heel bewust een halt aan toegeroepen. Dankzij Annemarie. Annemarie liet mij even lekker schrikken met haar Succes-kasboekje, dat ik overigens in de bieb heb geleend. Na het lezen van Annemarie's boek ben ik met frisse tegenzin dat kasboekje gaan opzetten (heel bezuinigend in een oud schoolschriftje van dochter) en jawel hoor, KATJINGGG!! de kostenpost 'overigen' bezorgde mij het gevoel van een ware junk.
Ontkenning (moet een rekenfoutje zijn hoor), 'dit is tijdelijk!' en ook de: hier- kan- ik -zo- weer- zonder-fase. Het kwam allemaal voorbij...
Maar die kostenpost was hoog. Heel hoog.
Al die fröbels en die lieve fotolijstjes en die keukenhandigheidjes en die geinige wc-verfris-geurdingetjes. Die leuke ouderwetse koekblikjes, kaarsenhouders, zogenaamd oud glaswerk, dienbladen, sierkussens...oh gossie.
Rigoreus heb ik het roer omgegooid en de hand is ferm op de knip gegaan.
De eerste beloning kwam aan het eind van die maand.
Maar nu ruim een jaar na dato, merk ik dat ik afgekickt ben.
Het doet me niks meer dat we in brocante stijl de voordeur moeten opsieren. Dat de keuken een Franse boerenuitstraling moet hebben, ondanks dat ik in een tussenwoning uit de jaren 70 woon...Dat mijn slaapkamer er Engels landelijk uit moet zien en dat op de grote houten eettafel aardewerken schalen vol met pompoenen, citroenen en vazen met rozen moeten staan.
Ik ben ook gekker op mijn spullen geworden die ik al had. De oude houten snijplanken, de aardewerken schalen met dat barstje eraf of die al krakelé is omdat-ie nog van mijn oma afkomt. Die mooie blauwe vaas met bijna alleen maar klimop erin en de wilde stengels dille die hier in de berm groeien.
Verder geen verandering van zaken.
Laten zoals het is. Geen getrek en gesleep met items.
Ik heb al een jaar dezelfde kussens op de bank liggen met dezelfde plaids en dat zegt wat!
Kun je nagaan... (junk)
Ik maak op, ik verbruik en ik verslijt. Dat is hoe ik met al die spullen, voorwerpen, kleding, schoenen, laarzen om wil gaan. Ik doe niet meer met de mode mee, maar combineer met wat ik heb. En dat gaat prima! Eigenlijk is dat zelfs heel leuk.
Ik ben eindelijk IK, dankzij het feit dat ik doodgewoon mijn geld in mijn portemonnee moest gaan houden.
(en ze leefden nog lang en gelukkig)
Geweldig pleidooi, en o zo waar allemaal. Ik heb het "geluk" dat mijn zoon met autisme er helemaal niet op gesteld is als ik vaak wat zou veranderen.... Nog een stok achter de deur!
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi blogje dat laat zien dat anders niet minder is, en dat het meer oplevert dan geld. Rust in je huis en je hoofd is heel prettig en dan nog een portemonnee die niet steeds in de leegstand zit, geweldig!!!
BeantwoordenVerwijderenWauw, wat knap. Ik probeer dat ook wel eens, lukt me niet... Ik ben overigens geen "big spender", dus van mij hoeft het ook niet minder. Ik probeer bijvoorbeeld wel langer te genieten van wat ik in huis heb en wissel gewoon regelmatig, heel soms in combinatie met een nieuw aangeschaft artikel (overigens ALTIJD low budget): de kringloopwinkel, Action, de rommelmarkt en Marktplaats zijn helemaal top wat mij betreft...
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes,
Wanda
Goed van je! Ik was gelukkig geen junk en hoefde hier dus ook niet van af te kicken.
BeantwoordenVerwijderenLekker rustig .......... zzzzzzz
Mooi joh! Het zijn zulke leuke dingetjes altijd om te zien he. Plantje in een pot, kaarsenhoudertje maar erger me er al aan voordat het er goed en wel staat, hihi. Kijk er nu gewoon maar naar in de winkel en laat het ook gewoon daar staan. Na een uurtje intratuin verlang ik weer naar mijn bank, wollen plaid, houten tafel en twee kandelaars en verder.helemaal.niets.
BeantwoordenVerwijderenDe meeste mensen zijn visueel ingesteld. Dan is de verleiding van al die z.g. "mooimakers"veel groter. Goed,dat je gestopt bent. Ik bof,dat ik niet zo visueel ben. Het heeft mij nooit iets gedaan.Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenZo'n inzicht is soms echt verrassend ja! Ik heb het boek van Annemarie (+kasboekje) laatst gehad, ben ook heel benieuwd wat ik er van op ga steken. Ik vind Annemarie altijd heel inspirerend, dus ik heb hoge verwachtingen :-)
BeantwoordenVerwijderenGrappig, ik herken het ook wel. *kijkt met een scheef oog naar haar vensterbank vol blikjes* Maar ik woon erg klein, en kan dus wat sneller zeggen: meid, waar zou je dat in hemelsnaam neer moeten zetten!!!
BeantwoordenVerwijderenMooi inzicht en goed opgeschreven! Hoe ben je omgegaan met het niet meer kopen? Kwam er iets anders voor in de plek? En dan bedoel ik; ging je andere dingen doen i.p.v. naar de winkels gaan? Shoppen is natuurlijk toch een soort van tijdsinvulling, maar wel een hele dure, als je niet oppast;)
BeantwoordenVerwijderenWat mij hierin inzicht heeft gegeven; zoals ik het in de winkel zag, stond het nooit zo bij mij thuis;) Op de een of andere manier had het zijn toverkracht dan verloren;) toen ik dat besefte was het veel minder aantrekkelijk het ook te kopen.
Hobbyspullen vind ik veel moeilijker, alhoewel ik al veel minder koop. Ik kan nog heel wat mensen van handgebreide sokken voorzien:) Maar wie? Dus dat besef wordt ook steeds groter. Boeken vind ik het moeilijkst, alhoewel die ook steeds vaker gewoon bij de bieb gereserveerd worden.
Wat een mooie blog...zit toch ook wel wat herkenbaarheid in...*slik*,
BeantwoordenVerwijderenIk heb nooit met trends meegedaan maar des te meer met de rommelmarkt. Nu ga ik alleen nog in de buurt ;-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Petra
Geld uitgeven is zo makkelijk. Ging graag naar winkelcentrum gewoon voor de gezelligheid maar kwam dan thuis en met goedkoop boek of DVD, een leuk truitje, een paar leuke dingen voor in de vensterbank en ja zo maar door.
BeantwoordenVerwijderenAls je dat dan op gaat tellen.......
Nu let ik op.
een boeken, koop DVD van MP, als ik een mooi vestje zie ga ik eerst naar huis en als ik het na 2 dagen nog wil ga ik wel terug maar dat komt zelden voor. Als ik iets zie wat ik graag wil hebben zet ik dat op mijn verlanglijstje voor mijn verjaardag of de kerst, het meeste valt trouwens weer af.
Vaak heb je ergens dingen die je niet meer weet maar wat hartstikke leuk is voor in je huis, dus een vaas, een beeldje, een fotolijstje. Ik word echt gek als ik zie wat mensen allemala kopen en weggooien. fijne week. Hélène
Wat goed zeg. En ook dat het dus makkelijker wordt. Het is dus ook een kwestie van gewenning. Ik mag van mezelf ook geen geld uitgeven, en merk dat het makkelijkste is gewoon de verleidingen te vermijden. Dus niet gaan winkelen, en gewoon goedkoop thuis blijven.
BeantwoordenVerwijderenDan zij wij zo'n beetje gelijktijdig gestopt met onnodige spullen kopen. Nu na een jaar ervaar ik het ongeveer ook zo als jij. Als ik nu in de stad ben heb ik na een half uur al zere voeten en dat is naast pijnlijk toch ook een voordeel, want ik wil zo snel mogelijk weer naar huis! Lange rijen bij kassa's mijd ik ook en word helemaal nerveus van krioelende mensenmassa's. Van de prullaria die er verkocht word in veel winkels word ik niet meer warm of koud, alleen echt mooie spullen, daar heb ik nog wel een zwak voor, maar ik hoef ze niet meer zo nodig te kopen.
BeantwoordenVerwijderenje hebt helemaal gelijk..........
BeantwoordenVerwijderenHier ook geen steeds maar nieuwe opsiersels, maar juist die oude waarderen. En genoeg om af te wisselen als ik eerlijk ben, want soms krijg je ook nog wel eens wat voor verjaardagen of feestdagen..
BeantwoordenVerwijderenDit is zo een goede post!
BeantwoordenVerwijderenWe zijn zo ingeprogrammeerd met stijlen en weet ik veel wat voor gadgets, met moetjes...
Heel mooi beschreven!
Gr,
Julia
Mooi beschreven en ik herken veel. Fijn dat je jezelf weer hebt teruggevonden.
BeantwoordenVerwijderenLeuke post! En helemaal waar. Hoe minder je uitgeeft, hoe dichter je bij jezelf komt.
BeantwoordenVerwijderenAls het er echt om spant hebben we maar zo weinig nodig en kunnen we op zoveel dingen bezuinigen. Dank je wel voor je zinvolle blog en verhalen.
BeantwoordenVerwijderen