het lijkt wel alsof de crisis NU pas langzaam maar zeker als een mentaal virus door nederland kruipt.
Hoe ik daar bij kom?
Ik was gisteren bij een grote woonboulevard.
Het is een vrolijk aandoende dag met redelijk wat zon, een vrije zaterdag, een eerste zaterdag dat zo'n beetje 85% van de arbeidende mensch zijn vakantiegeld overgemaakt heeft gekregen.
...het restaurant, waar je eerder echt geen zitje voor het raam kon bemachtigen, is uitgestorven. Het personeel loopt zich zichtbaar af te vragen HOE ze deze dag door moeten komen. Ze kijken wat rond, slenteren, priegelen met een papiertje en maken een praatje met elkaar.
Verders...geen mens.
2 jaar geleden was het daar áltijd druk. Ging ik met mijn moeder daar wel eens heen om even koffie te drinken en wat rond te neuzen met haar. Vond ze gezellig. Kleine moeite, groot plezier.
Maar nu lijkt het wel een stilte centrum. Behalve dat er kalmerende/gezelligeCcafé Neutral muziek klinkt en kunstmatig een geur wordt verspreid die moet denken aan landelijkheid en **blij**.
Maar zonder mede-mensen wordt dat lastig.
We zijn naar de afdeling gegaan waarvan we wisten dat ze daar verkochten wat wij blieften en de dames daar fleurden zowaar op van onze aanwezigheid.
Wat we kochten werd met plezier fantastisch mooi ingepakt en versierd.
Een klein cadeautje erbij en toe maar...hier een extra mooie tas.
Ook zie ik het in de stad. De markt is druk, de terrasjes daarentegen nogal leeg.
De supermarkt druk!, de specialiteiten winkeltjes met kaas, noten en wijn... vuoto!
We kopen weer een bosje rozen op de markt, die we thuis opvullen met appelblad en slierten klimop uit de tuin. Nog altijd mijn favoriete combi trouwens. En dan ben je wél klaar voor 2.95.
Al die afgelopen jaren heb ik meegepraat over de crisis, meegeluisterd en hier en daar een rekening weggeslikt die inderdaad met wat tientjes omhoog was gegaan.
Natuurlijk; we zijn nu zo'n dikke 5 jaar geleden overgestapt op het Annemarie van Gaal-model, hebben het "pig&co private banking" herontdekt.
Gelukkig maar.
Maar nu vóél ik de crisis als een nationaal onheilspellend voorgevoel, ik zie ze in de ogen van de mensen in de winkels en ik vind het terug als ik kijk naar de inhoud van de winkelwagentjes voor mij in de rij.
Het is voor het echie geworden..die crisis.
Het kwartje is gevallen.
Hoe ik daar bij kom?
Ik was gisteren bij een grote woonboulevard.
Het is een vrolijk aandoende dag met redelijk wat zon, een vrije zaterdag, een eerste zaterdag dat zo'n beetje 85% van de arbeidende mensch zijn vakantiegeld overgemaakt heeft gekregen.
...het restaurant, waar je eerder echt geen zitje voor het raam kon bemachtigen, is uitgestorven. Het personeel loopt zich zichtbaar af te vragen HOE ze deze dag door moeten komen. Ze kijken wat rond, slenteren, priegelen met een papiertje en maken een praatje met elkaar.
Verders...geen mens.
2 jaar geleden was het daar áltijd druk. Ging ik met mijn moeder daar wel eens heen om even koffie te drinken en wat rond te neuzen met haar. Vond ze gezellig. Kleine moeite, groot plezier.
Maar nu lijkt het wel een stilte centrum. Behalve dat er kalmerende/gezelligeCcafé Neutral muziek klinkt en kunstmatig een geur wordt verspreid die moet denken aan landelijkheid en **blij**.
Maar zonder mede-mensen wordt dat lastig.
We zijn naar de afdeling gegaan waarvan we wisten dat ze daar verkochten wat wij blieften en de dames daar fleurden zowaar op van onze aanwezigheid.
Wat we kochten werd met plezier fantastisch mooi ingepakt en versierd.
Een klein cadeautje erbij en toe maar...hier een extra mooie tas.
Ook zie ik het in de stad. De markt is druk, de terrasjes daarentegen nogal leeg.
De supermarkt druk!, de specialiteiten winkeltjes met kaas, noten en wijn... vuoto!
We kopen weer een bosje rozen op de markt, die we thuis opvullen met appelblad en slierten klimop uit de tuin. Nog altijd mijn favoriete combi trouwens. En dan ben je wél klaar voor 2.95.
Al die afgelopen jaren heb ik meegepraat over de crisis, meegeluisterd en hier en daar een rekening weggeslikt die inderdaad met wat tientjes omhoog was gegaan.
Natuurlijk; we zijn nu zo'n dikke 5 jaar geleden overgestapt op het Annemarie van Gaal-model, hebben het "pig&co private banking" herontdekt.
Gelukkig maar.
Maar nu vóél ik de crisis als een nationaal onheilspellend voorgevoel, ik zie ze in de ogen van de mensen in de winkels en ik vind het terug als ik kijk naar de inhoud van de winkelwagentjes voor mij in de rij.
Het is voor het echie geworden..die crisis.
Het kwartje is gevallen.
Ik denk dat het wel een beetje afhangt van welke plaats ik kom vaak in Amstelveen en daar zijn de terrasjes nog onveranderd vol in het centrum. Ook de specialiteiten winkels zijn er nog druk. Bij ons eigen winkelcentrum vragen ze nu een franchiser voor een kaas/noten winkel of ze daar nu nog iemand voor gaan vinden ?
BeantwoordenVerwijderenbij ons in zwolle zie ik ook nog niet echt dat het kwartje gevallen is, sterker nog zelfs al zou er een kwartje vallen dan vind iedereen zich te goed om dat op te rapen.
BeantwoordenVerwijderenHet schijnt dat woonboulevards al lang hun sjeu hebben verloren en dat het aantal bezoekers al een paar jaar terugloopt. Maar bij ons in de stad merk ik er nog weinig van hoor, en dan wonen we toch in het relatief arme zuiden.
BeantwoordenVerwijderenBoodschappenkarretjes zitten nog steeds tot de nok vol (misschien wat vaker met 35% stickers), en met mooi weer moet je een plaatsje op het terras ook zoeken. Wel staan er steeds meer winkels leeg, en ook kroegjes gaan steeds sneller over de kop.
Misschien zijn Limburgers er goed in de schijn op te houden? Ik weet het niet!
Met hetzelfde verhaal kwam mijn man thuis. Hij ging iets kleins kopen bij een hifi-gigant. En had gezellig technisch staan kletsen met een medewerker. De man had toch niets te doen.De geldstromen zijn kleiner en hebben een andere bedding.
BeantwoordenVerwijderenIk merk het ook hoor!
BeantwoordenVerwijderenHet valt mij bij de kassa op dat veel meer mensen kijken of alles klopt en ook bonnen e.d. Inleveren. Ik ben wel benieuwd of dat dan ook weer invloed gaat hebben op prijzen/aanbod.
BeantwoordenVerwijderenGeloof er nog niks van, bangmakerij. Ik denk eerder dat Nederland zo zuinig doet om niet te rijk over te komen bij de Grieken en Italianen en.... Zolang er nog zoveel mensen iedere dag in dure auto's rondrijden geloof ik er niet in.
BeantwoordenVerwijderenDeze week heb ik twee keer meegemaakt dat iemand zijn boodschappen wilde pinnen in de supermarkt en dat er onvoldoende saldo op de pas stond. Vond ik opvallend want dat heb ik in jaren niet meegemaakt en nu dus twee keer kort achter elkaar.
BeantwoordenVerwijderenIk heb afgelopen week de prei bij Lidl teruggegeven. Ik had niet op het kaartje gekeken voor de prijs wat ik normaal wel doe.
Op de bon zag ik dat het 2,29 kostte. Dat vond ik teveel en ik heb gezegd dat ik dat graag terug wilde geven. Was geen probleem.
Ik had er ook geen moeite mee om te zeggen dat ik het te duur vond.
Tis toch heel erg vreemd dat de winstmarges van de supermarkten op groente en fruit zit. Laten ze dat doen op de frisdrank, chips en koek.
Aardappelen zijn nu erg duur. Komende maanden gaan we vaker rijst eten. Het is momenteel erg opletten met de prijzen.
Groetjes, VeggieMo
Ik merk er hier ook nog niks van. Voor de kassa staan de mensen met echt grote karren vol, en de kassabon nemen ze niet mee. Er wordt verbaasd gekeken als ik aangeef dat ik wel de bon mee wil, terwijl ik maar een mandje met boodschappen heb.Vrijdag in de stad was het ook erg druk in de kledingwinkel, en bij V& D e.d. Maar misschien waren er meer kijkers dan kopers, net als ik. Lisa
BeantwoordenVerwijderenDat is eigenlijk voor het eerst dat ik iets dergelijks lees. Tot nu las ik vooral posts over drukke tuincentra, met dikke rijen voor de kassa. Maar blijkbaar begint het toch langzaam maar zeker door te sijpelen, het crisis effect.
BeantwoordenVerwijderenIk merk het op mijn werk, adverteerders willen niet meer want de respons is zero.
BeantwoordenVerwijderenje hebt gelijk denk ik hoor.........de crisis wordt merkbaar.......
BeantwoordenVerwijderen