Ik werk in een restaurant/kantine die wordt gerund door mensen met een verstandelijke handicap.Hoe leuk is dat? Héél leuk.
De gerechtjes kunnen er zomaar eens heel anders uitrollen dan was gepland en da's best spannend.
Al dat geredder tussen de potten en de pannen brengt met zich mee dat ik hele dagen met voedsel werk.
En daar zit ik nog wel eens in een morele spagaat en neem van mij aan dat dit niet altijd soepeltjes gaat...
Zo zuinig en consumeer-bewust als ik thuis graag te werk ga, zo rigoreus zijn de regels binnen het horeca-deel van ons bedrijf. Dat moet ook, dat realiseer ik me echt wel.
Maar o wee, om 's middags met je ogen dicht liters melk weg te moeten kieperen, simpelweg omdat-ie morgen op de dag van de houdbaarheidsdatum zal belanden. Ik rúík dat die klasse! melk niks niet zurig ruikt en ik voel me zelfs schuldig ten opzichte van de lieve koe die hiervoor gemolken is.
Ook de mensen in landen hier niet eens zo ver vandaan ( Roemenië, Albanië..Polen) zouden er geweldig dankbaar voor zijn geweest en het met heel veel smaak hebben opgedronken.
Maar ik moet. Ik mag het ook niet meenemen en ook al heb ik wel eens wat meegenomen... het is verboden. Ai ai ai! Het doet me gewoon zeer!
Naast de melk verdwijnt er ook veel in ons grootste archief (de grijze vuilnisbak) dat niet opgegeten wordt of blijft liggen voor het weekend begint.
Op dit moment speelt de discussie of we nog komkommer en tomaat en ijsbergsla op de broodjes gezond mogen doen. Ik laat het inmiddels maar gelaten over me heen komen. Geen vechten tegenaan.
Maar thuis blijf ik misschien juist wel extra scherp op wat ik aanschaf, zodat er bijna nooit iets weg hoeft te worden gegooid. Want daar heb ik écht een hekel aan!
Kan me goed voorstellen, maar wat doe je er aan. Gaat er niks naar de kinderboerderij voor de dieren/
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp dat het super lastig is. Wij gooien ook zo min mogelijk voedsel weg. Maar bij twijfel kun je het beter in de vuilnisbak gooien dan in je maag.
BeantwoordenVerwijderenIk weet er alles van, heb ook ooit in die sector gewerkt. Sinaasappels met schoonheidsfoutjes weg moeten gooien, inderdaad liters melk, belegde broodjes, opgemaakte schotels met salades, liters koffie, schalen met luxe brood en toetjes. Meenemen mag niet en ook niet naar de kinderboerderij of voedselbank i.v.m strenge regels. Ik begrijp je zo goed!
BeantwoordenVerwijderenDat vond ik zo zonde toen ik het revalidatiecentrum zat, daar gold dat dus ook.
BeantwoordenVerwijderenStrikte regels over het eten werden meegegeven , zo jammer he.
En je ziet/ruikt dat het gewoon goed is.
Een wereld van tegenstellingen :(
BeantwoordenVerwijderenO jee je laatste zinnetje raakte me meis!
BeantwoordenVerwijderenIk gooi heel veel weg....schaam, schaam.
Maar nu niet meer hoor! echt, echt, echt, niet.
Ga maar even in een hoekje zitten schamen!
doei doei
Aan de ene kant vraag je je af: zijn ze daar dan niet in doorgeslagen?
BeantwoordenVerwijderenAnderzijds, áls er iemand ziek wordt na het eten van dat voedsel (ook al is het de oorzaak niet), dan hangen zij.
Kan me je gevoel heel goed voorstellen.
Groeten, Jolanda
Ik kan me goed voorstellen dat je dat tegen de borst stuit als je prima melk moet weggooien! Gelukkig kun je thuis de schade inhalen.
BeantwoordenVerwijderen