Filosofie over zuinigheid

zuinig leven is per definitie niet een verarmd leven.

Mijn ervaring is juist het tegenovergestelde. Ik ben in de loop der tijd steeds meer en meer gaan ontdekken dat je veel dingen weer gaat herwaarderen.
Daar word je zelf alleen maar rijker van.
Ik wil het niet romantiseren, want als je wakker ligt van je lege portemonnee en je moet serieus vrezen over het hebben van een dak boven je hoofd, dan piep je wel anders.
Ook je kinderen 'nee' moeten verkopen op zaken die je ze werkelijk zo ontzettend gunt, doet vreselijk veel zeer.
Arm zijn is verschrikkelijk.
Zuinig zijn niet.
Zo dat staat er. Zuinig zijn is een manier van leven die je schouders recht houdt en je oog scherp. Die maakt dat je onderscheidt gaat zien tussen de vele dingen die ons worden aangepraat. (je moet ieder jaar op vakantie, je kan niet meer zonder een tablet, een ouderwetse mobiel is geen gezicht, ect)
De waanzin van die indoctrinatie is beklemmend en neemt ons de vrijheid af om daadwerkelijk te beschikken over ons eigen geld.
Pas als je los raakt, meestal door onmacht, merk je hoeveel vrijer je wordt.
Wel eens opgemerkt dat je collega's of buren nog sneller van vakantie terug zijn dan jij met je ogen knippert? Wel eens gezien wat een totale paniek het haperen van de tablet teweegbrengt? Of de absolute wereldvergankelijkheid er intreedt als er een mobiel besluit om een duik te nemen in het toilet vanuit de achterzak van de spijkerbroek?
Geen van die dingen zijn mij vreemd hoor. Ik ga dolgraag op vakantie, ik heb geen tablet maar zou er best graag een hebben en mijn mobiel vind ik nog steeds een erg handige uitvinding en ik heb 'm bijna altijd bij me.
Door zuinig te moeten gaan doen. En daardoor graag zuinig te willen leven en geld over te houden, heb ik dingen moeten bijstellen. Dingen die pas leuk werden toen ik de eerste keer daadwerkelijk niet meer rood stond aan het eind van de maand.
En toen was de beer los.
Zuinig zijn werd fijn. Maar bleek ook een veel relaxtere levensstijl te kunnen zijn dan ik ooit had bedacht.
Ik HOEF namelijk zoveel dingen niet. En dat allemaal omdat ik toch zuinig moet zijn..? :-)
Héérlijk. Ik heb weer tijd over om ouderwets te koken, want dat is veel zuiniger, mijn boek te lezen, want shoppen...uh uh kost geld hè.
Thuis met een kop thee op de bank en een gekregen tijdschrift, want ik heb geen abonnementen meer. Maar weet je die Linda uit 2012 vind ik net zo leuk als die volgende week bij iemand anders op de deurmat ligt voor €5.50.  en ik simpel figuur dat zuinig leef, vind dat verrekte veel geld voor een tijdschrift...
En zo zuinig ik op  mijn manier stukjes bij beetjes mijn leventje door. En dát voelt lekker.
Nogmaals vanuit heel mijn hart en met alle begrip ik bedoel hier niet de afschuwelijke situatie van paniek omdat je niet weet hoe je deze week een warme maaltijd voor je gezin op tafel moet toveren. Want dat zou niet mogen in ons Nederland.